Summer at Singapore

Hey Guys.. Kumusta naman ang Pinas? Kumusta naman ang mga pinaka mamahal kong kapatid? Ako eto hanggang ngayon feeling turista pa din dito.. Naghahanap at naghihintay pa din sa tawag ng mga inapplayan.. Hehehe.. Pray for me po sana mag ka work na kagad.. Dito ko na lang muna siguro ko kayo update habang wala pa work.. Mahal pantawag eh.. Hehehe.. Mahal ko kayo.. Hanggang sa muli..

moving on..........

ayun ayun...
after kong masaktan at maghintay...
kahit mukha na akong tanga...
nagtatry na akong maka pag move on...
totoong mahirap...
as in mahirap...
pero kailangan na talaga...
kahit masama, naghanap ako ng diversion, effective naman..
as of now, di ko na sya madalas maisip..

pero sa di maipaliwanag na kadahilanan, may mga panaginip
akong natatandaan, kung saan aking syang napagmamasdan..
nakangiti't hawak ang aking kamay..
masayang nakikipag kwentuhan...
di ko din alam kung bakit...
pero di ko din maintindihan, ang panaginip ba'y may kinalaman sa
realidad? kabaligtaran o katuparan?

maaring sa aking pagising pinipilit kong di sya ang aking isipin..
ngunit ang katotohana'y sa aking pagtulog aking sya'y hinahanap...

ok lang.. siguro.. darating din ang araw.. kahit sa panaginip ko..
wala na ang larawan ng kanyang mukha.. at sa pagising ko..
wala na din ang sakit na aking nararamdaman twing sya'y aking makikita..

kaya yan... kaya... kaya.... i really have to move on..
(hahaha... sabay ganun...) thanks sa mga tulong ng mga kapatid ko
at ilang kaibigan... unti unti.... makakaya na to...

Date??

ayokong sabihing date yun..
baka sabihin assuming ako masyado..
geneto nalang.. lakad barkada.. kahit dalawa lang kami.. hehe

di ko talaga alam kung sasama ako sa kaniyang umalis..
pero at the end.. di ko napigilan sarili ko..
nacurious ako.. ano kaya ang feeling na kasama ko tong tao na to..
ngayong alam na nya na gusto ko siya..
kaya ayun..

nung nakita ko sya.. at nakita din nya ako..
nakita ko sa mga mata nya..(sya ba to? sana hindi)
haha.. pero no choice siya.. ako talaga ang kameet nya..

ayun.. di ko alam kung ano magandang panoorin na movie..
wala kasing maganda.. but i insist na manood kami.. kasi in that way..
kahit wala kaming pinaguusapan.. magkasama kami..
magkatabi...

nilalamig na ako.. nanginginig kamay ko...
so kinuha ko kamay nya... nakita ko nanaman sa mukha nya(bakit?)
haha... parang ayaw bigay.. pero binigay din nya... hiniwakan ko kamay
nya na parang ayoko ng bitiwan..
pero as the movie ends.. kailangan ko na ding bitiwan kamay nya..

tapos.. niyaya ko syang kumain.. sa KFC kami kumain..
ayun... nakapagusap kami.. puro sya kalokohan...

then i realize.. hanggang kalokohan lang talaga lahat para sa kanya..
yung mga sinasabi nya sa phone... madali kong pinaniwalaan..
pero habang kausap ko sya ng personal.. iba nakikita ko...

ako na nagyayang umuwi.. nasasaktan na kasi ako.. sabi ko sa sarili ko..
eto na siguro to.. gumising ka na.. nakita mo na... wag ka ng maging tanga..
so ayun.. dahil plastik ako.. nakangitit parin ako habang kausap sya..

ng makasakay na ako sa fx, binasa ko txt ng isa sa mga kapatid ko..
tapos dumating txt nya.. nag thankyou sya..
ang inisip kong unang replyan ko eh yung kapatid ko..
"gising na ako.. di ako iiyak.. mahal ko talaga ang kumag..
pero nakikita kong di nya ako kayang mahalin"
pero ang katangahan ko.. sa kanya ko pala na send hindi sa kapatid ko..

nagreply sya..
"wag mo na kasing mahalin ang kumag.. nawrong send ka"

ayun... lumabas din.. dahil sa simpleng pagkakamali ko..
naamin din nya na wag ko na syang mahalin.. maybe because di nya
ako kayang mahalin...

in a way... nakatulong din yun paglabas ko kasama sya..
dahil pag naiisip ko sya.. nasasabi ko na ngayon sa sarili ko..
"tama na.. wag ka ng umasa.. tama na yung isang araw na nakasama mo sya"

pero thanks pala sa kanya... libre nya yung sine at dinner.. haha..
nahiya tuloy ako... pero nung tinanong nya ako kung masaya ako....
sinabi ko ang totoo, masaya ako.. pero may part sakin na malungkot..

tapos ayun.. ngayon.. pinipilit kong wag syang itxt.. hehe..
kaya ko yan.. kaya..... kaya..... ",

mahal kayo ni winter

haayyy..
this past few days.. i'm in my darkest days of my life...
masyado akong down.. natatakot akong sabihin kela spring and summer..
dahil ang rason ng pagiging down ko ay ang taong ayaw nila para sakin..

isang taon na ng makilala ko kayo.. nakilala ko din ang taong di ko expect
na magugustuhan ko.. na mamahalin ko.. pero that time..
alam kong napaka imposible na magustuhan din nya ako..

hindi dahil hindi ako maganda.. kundi mahal nya ang isa kong kapatid..
nasaktan ako kahit walang karapatan nang magkabalikan sila..

sabi ko sa mga kapatid ko.. ok na ako.. wala sakin yun..
pero pag wala na sila , pag di na sila nakatingin..
patuloy parin akong nasasaktan..

sinubukan kong magkaroon ng relasyon sa iba..
pero in the end.. hindi ko din pala totoong minahal..
siguro natuwa lang ako sa atensyong binigay nila sakin,
na hindi mabibigay ng taong mahal ko..
yup yup.. mahal ko.. di ko alam.. patuloy ko parin syang minamahal..

nagkaroon kai ng clan, nakasali dun yung mahal ko..
in my own simple ways.. pinapakita ko na mahal ko sya..
pero di talaga umubra.. sabi ko titigilan ko na..

hanggang dumating yung araw na nagbiro sya na may gusto sya sakin..
kahit alam kong di totoo, kahit pilit kong sabihin sa sarili kong wag maniwala..
pero umusbong ang hope sa puso ko kahit ayaw ko..

dumating yung time na sinabihan ko sya na
tama na ang biro dahil naaapektuhan na ako..
pero ng nakausap ko sya..
balak nyang seryosohin.. naniwala ako..
umasa. wala akong magawa.. tanga lang.. at totoong mahal ko sya.

madami syang nasabi na matagal ko ng gustong marinig mula sa kanya..
akala ng iba biruan lang ang lahat.. pero samin seryoso na..
isang buong araw akong naging masaya.. halos di ako makatulog..
naghihintay ng kinabukasan para magising na sya at makausap ulit..
pero di na sya nagparamdam.. ilang text ang pinadala ko..
pero walang tugon ni isa..
tanghali na.. ng malaman kong nakipagbalikan sya sa "X" nya..

nasa hospital ako that time.. at feeling ko.. literal na huminto ang lahat ng bagay..
masyado akong nasaktan.. kasi umasa ako.. pero di ko magawang magalit sa kanya..

unang nakaalam si autumn. pero pinakiusapan kong wag sabihin sa dalawa pa.
natatakot kasi akong kausapin ng dalawa yung isa.. at magkagulo..
mag-away.. at maging dahilan ng pagquit nung isa..
ayoko.. kasi para sakin.. yung clan nalang ang connection ko sa kanya..

pinilit kong hindi ipahalata kahit kanino.. pinilit kong magmukang masaya sa text.
pero ang totoo, umiiyak ako habang nagtitext..

pero august 17 ng gabi.. nakumpleto kami, plus dalawa pang bagong ampon(hehe)..
kahit umuwi na ako.. bumalik ako sa trinoma.. makasama lang sila..
nagsuot ulit ako ng maskara na magtatago sa kalungkutan ko..

pero nasa isang lugar kaming lahat.. hawak ko sila.. di ko na napigilan..
masarap sa pakiramdam na yakap ka nila.. na naiilalabas mo sa kanila lahat
ng saloobin mo.. salamat sa balikat at akap.. it really helps me alot.

sanggang kinabukasan.. nakatulog ako.. sa panaginip ko.. umiiyak parin ako..
pero nakakatuwa.. isa sa kanilaang nasa panaginip ko.. at umakap parin sakin..
hinayaan lang akong ilabas sa kanya lahat ng sama ng loob ko..
ussuallty, hindi ko natatandaan mga panaginip ko..
pero iba yun.. tandang tanda ko.. dahil hanggang paggising ko.. umiiyak ako..
pero masaya akodahil naalala ko yun.. dahil alam kong mahal nyo ako..
kahit miserable ako..

i don't know how to thankyou guys.. hindi ko din mapapangakong
makakalimutan ko sya.. na hindi na aasa.. ang mapapangako ko lang..
andito din ako.. dito balikat ko. at mga payat kong brasong
handang umakap sa inyo.. mahal ko kayo... wag nyong kalimutan yan..
kahit minsan na pinagagalitan ko kayo.. concern lang ako..
mahal kayo ni winter...............................................................................

Summer holds..

I was hopeless, wanting to save my relationship but it turned out to be another failure. We'll I guess relationship is'nt really for me.. Ganun talaga, you cant be succesfull in every field. Thanks for the special friends who always makes me smile.. For every moment that we shared, I will always cherish all of those.. Last night lalo ko naramdaman yun! I was not in the mood heading to Araneta Center but after learning na kumpleto Seasons.. Na touch ako! This is one night I will never forget. Naramdaman ko kung gano nyo ko kamahal.. Kung gano kahaba ang pasensya nyo sakin.. Syempre lalo ngayon nadagdagan ang circle of friends with Gelo and Tryke.. Hoping to touch your lives in our simple way. Seasons will always be seasons but its better having you guys around! For Gelo and Spring.. I hope everything works good for both of you! For tryke, you always make your boys cry! Hehehe.. Isang smile lang tunaw na sila! For Rygel and Artie, dadating din yan! Sigurado ako! You all deserved to be loved and happy! As for me, I will prefer to be single and try to know more about me as of the moment.. Yan tuloy di ko alam kung papano tatapusin to. Kayo kasi, you always makes me emotional.. Love you all!

Here Comes Summer

Teka lang ah. bwelo muna.. I dont know how to start this one.. Hinga ulit malalim.. Before kasi okay na ko magbasa nga mga Blogs nyo.. Ngayon kelangan ko na din mag post? hehe.. Autumn, Winter and Spring.. Salamat sa mga comment nyo! Mayabang pala ah.. Suplado at Concieted pa ha? Ano pa huh? But seriously I appreciate those kinds of Critics (tama ba spelling, bobo ko eh.) I mean specially coming from the three of you! Kasi alam ko kayo ang mas nakakakilala sakin! Alam ko that you guys care about me thats why sinasabi nyo yun and yun din ang ginamit ko to change for a better Rain/Amben now! I know I can always be independent but life is is much easier when Im with you guys! or should I say Gurls? Peace!

Here we go..

Autumn.. Always a good friend! Willing to help and listen anytime! Yun nga lang wag mo expect na di ka tatalakankan nyan! Things that you'll surely miss pag wala ka narinig na sa kanya! Hes the type na mahilig mag joke, minsan di siguro nya alam nag jojoke na sya! Mga simpleng banat na kahit me sakit ka or me poblema ka mapapangiti ka! Naalala ko pa, nung first time nakita ko to, gustong gusto ko lapitan at kausapin kaso me bantay! I even asked a friend (ay teka hindi na pala.. hehe.) "kelan ba sila maghihiwalay"? Ang sama ko no? Committed kasi sya that time.. Pero I think God has better plan for us and I am thankfull na ngayon hindi lang sya isang crush! Di lang din simpleng kaibigan! Hes more than a brother! Tama si Spring and Winter! Sya pinaka insensitive pero mararamdaman mo talaga pagmamahal neto! I always believed in you Autumn! I will always be here! Walang makakasakit sayo!

Winter.. hindi ba ang totoong suplado sating apat? Naku minsan talaga natatawa ako pag pinag sasabihan ako neto pero pag wala na sya at naisip ko mga sinasabi nya.. Sobrang laki ng impact sakin! Sa sobrang dami na siguro nagawa sa buhay, kaya madaming na share samin! Things you'll never expect from a forzen hearted guy daw! (Bobby ohhhh...) Yeah, laro kung laro pero di mo kakayanin pag nagseryoso to! Para akong nauupos na kandila pag naririnig ko umiiyak ang bunso namin dati! Salamat! Kahit ilang ulit sabihin yung word na yun, di pa din matutumbasan yung mga bagay na napa realize mo sakin! Walang iwanan please?

Spring.. Hi Brooke.. Oist tsismis na naman yan! Haha! Madami talaga mga bagay na unexpected! Minsan kahit mahal mo ang isang tao, di mo maiwasan masaktan sya but this guy made a difference in me! He never let me fall kahit ako me malaking kasalanan! He never let me go! Mahirap pero ginawa nyang madali! Ngayon ko lang nasabi to.. I never had a chance.. Pero eto pa din kami.. Magkapatid! at yung ang di ko kaya na mawala pa! Too much for him, I guess its my time to tell you, "I'll never let you go"! Sis!

Walang magbabago! Walang iwanan! Sana.. Hate to think mangyayari yun.. Te Amo Seasons!

winters' memories

At magpapatalo ba ang bunso...

don't think so.... hahaha

how i wish na sana hindi ako kailangang umalis..

i want to be you 3 for the rest of my life.

(pero syempre hiwalay ng bahay

samin ng magiging asawa ko)

madalas man akong magtampo sa inyo..

kasi feeling ko since ako ang pinakabata,

parang walang ako boses..

di kayo nakikinig kung may payo man ako..

bakit matanda lang ba pwedeng magpayo..

sige nga autmn payuhan mo na nga kami...

wahahha... love you autumn..

di ko makakalimutn part ng life ko yung pghihintay

sa result ng board exam ko..

we're expecting na 1 dy lang after ng last day ng exam lalabas na.

so halos every night gising kami..

si autumn.. every hour my quick count sa pc nila para check..

si spring.. maya maya magtxt na wala pa.

si summer since malapit lang ang PRC sa kanila check kung check sa guard.. hehe

then yung day or rather night na lalabas na yung result,

nasa galaan si autumn.. tapos tinext ko na sila.. napauwi si autumn..

kasi sira pc ko.. kasya sila lang makakapagcheck..

3 am di pa lumalabas ang resut sa net.. pero todo bantay na..

"this is it! this is it!" wika nga ni spring..

4 am.. naghanap talaga ako ng dyaryo..

pero wala parin yung result..

may lumabas na result sa INQ.net,

pero wala dun name ko.. nalungkot naman kami..

nalungkot naman sila... (natouch talaga ako)

then, mga 5 am tumawag si autumn.. tinanong nya whole name ko..

at pasado nga # 210.. haha natuwa kami.. conference naman agad..

tilian at sigawan sa sobrang saya..

napaluha na din ako nun.. kasi di ko talaga expected na papasa ako..

pero ngayon.. Registered Radiologic Technoogist na ako..

thanks sa inyong tatlo.. yung mga times na nalulungkot ako sa sobrang kaba..

lagi kayong nandyan para magpalakas ng loob ko..

i knew it... napaka swerte ko na nakilala ko kayong tatlo..

di man halata.. pero mahal na mahal kayo ni winter..

at kahit saan man ako o kayo mapunta.. hindi mawawala ang seasons...

hindi mapapalitan.. dahil ang seasons ay sesons...

"ang ibat-iba nating pagkatao ang bubuo sa isa
at ang isa ay tayong apat.."