haayyy..
this past few days.. i'm in my darkest days of my life...
masyado akong down.. natatakot akong sabihin kela spring and summer..
dahil ang rason ng pagiging down ko ay ang taong ayaw nila para sakin..
isang taon na ng makilala ko kayo.. nakilala ko din ang taong di ko expect
na magugustuhan ko.. na mamahalin ko.. pero that time..
alam kong napaka imposible na magustuhan din nya ako..
hindi dahil hindi ako maganda.. kundi mahal nya ang isa kong kapatid..
nasaktan ako kahit walang karapatan nang magkabalikan sila..
sabi ko sa mga kapatid ko.. ok na ako.. wala sakin yun..
pero pag wala na sila , pag di na sila nakatingin..
patuloy parin akong nasasaktan..
sinubukan kong magkaroon ng relasyon sa iba..
pero in the end.. hindi ko din pala totoong minahal..
siguro natuwa lang ako sa atensyong binigay nila sakin,
na hindi mabibigay ng taong mahal ko..
yup yup.. mahal ko.. di ko alam.. patuloy ko parin syang minamahal..
nagkaroon kai ng clan, nakasali dun yung mahal ko..
in my own simple ways.. pinapakita ko na mahal ko sya..
pero di talaga umubra.. sabi ko titigilan ko na..
hanggang dumating yung araw na nagbiro sya na may gusto sya sakin..
kahit alam kong di totoo, kahit pilit kong sabihin sa sarili kong wag maniwala..
pero umusbong ang hope sa puso ko kahit ayaw ko..
dumating yung time na sinabihan ko sya na
tama na ang biro dahil naaapektuhan na ako..
pero ng nakausap ko sya..
balak nyang seryosohin.. naniwala ako..
umasa. wala akong magawa.. tanga lang.. at totoong mahal ko sya.
madami syang nasabi na matagal ko ng gustong marinig mula sa kanya..
akala ng iba biruan lang ang lahat.. pero samin seryoso na..
isang buong araw akong naging masaya.. halos di ako makatulog..
naghihintay ng kinabukasan para magising na sya at makausap ulit..
pero di na sya nagparamdam.. ilang text ang pinadala ko..
pero walang tugon ni isa..
tanghali na.. ng malaman kong nakipagbalikan sya sa "X" nya..
nasa hospital ako that time.. at feeling ko.. literal na huminto ang lahat ng bagay..
masyado akong nasaktan.. kasi umasa ako.. pero di ko magawang magalit sa kanya..
unang nakaalam si autumn. pero pinakiusapan kong wag sabihin sa dalawa pa.
natatakot kasi akong kausapin ng dalawa yung isa.. at magkagulo..
mag-away.. at maging dahilan ng pagquit nung isa..
ayoko.. kasi para sakin.. yung clan nalang ang connection ko sa kanya..
pinilit kong hindi ipahalata kahit kanino.. pinilit kong magmukang masaya sa text.
pero ang totoo, umiiyak ako habang nagtitext..
pero august 17 ng gabi.. nakumpleto kami, plus dalawa pang bagong ampon(hehe)..
kahit umuwi na ako.. bumalik ako sa trinoma.. makasama lang sila..
nagsuot ulit ako ng maskara na magtatago sa kalungkutan ko..
pero nasa isang lugar kaming lahat.. hawak ko sila.. di ko na napigilan..
masarap sa pakiramdam na yakap ka nila.. na naiilalabas mo sa kanila lahat
ng saloobin mo.. salamat sa balikat at akap.. it really helps me alot.
sanggang kinabukasan.. nakatulog ako.. sa panaginip ko.. umiiyak parin ako..
pero nakakatuwa.. isa sa kanilaang nasa panaginip ko.. at umakap parin sakin..
hinayaan lang akong ilabas sa kanya lahat ng sama ng loob ko..
ussuallty, hindi ko natatandaan mga panaginip ko..
pero iba yun.. tandang tanda ko.. dahil hanggang paggising ko.. umiiyak ako..
pero masaya akodahil naalala ko yun.. dahil alam kong mahal nyo ako..
kahit miserable ako..
i don't know how to thankyou guys.. hindi ko din mapapangakong
makakalimutan ko sya.. na hindi na aasa.. ang mapapangako ko lang..
andito din ako.. dito balikat ko. at mga payat kong brasong
handang umakap sa inyo.. mahal ko kayo... wag nyong kalimutan yan..
kahit minsan na pinagagalitan ko kayo.. concern lang ako..
mahal kayo ni winter...............................................................................
Tuesday, August 19, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment